Vefa Borcu Şiiri - İsmail Adil Şahin

VEFA BORCU

Dert bende, çâre gökte, gökler minik avcunda,
Gönül yanmaya hazır, kıvılcım göz ucunda.

Yürüyen âbidesin, sembolüsün gurûrun,
Dağlar secdeye varın, yıldızlar selâm durun.

Gülersen solar güller, konuşsan bülbül susar,
Sen yürürken ceylânlar sekemez olur, aksar.

Dersem bütün gülleri, sersem ayaklarına,
Hepsi bir anda solar baksa dudaklarına.

Sevdâ içimde tutsak, hasret omzumda kırbaç,
Hem dert oldun içime, hem de bulunmaz ilaç.

Senden uzak kaldıkça gözlerimde büyürsün,
Hayâlimde yaşarsın, yaşadığım ömürsün.

Yangın benim gönlümde, su dilinin ucunda
Sevdâyı sende tattı, gönül vefa borcunda.