Vefa Beklerken Şiiri - Ademhan Yerlitaş

O gün ağır konuştum , ölsem gelme dedim
O noktaya nasıl geldim , vefa beklerken
Biraz olsun acısan , biraz olsun sevsen
Gitmezdin , ben de böyle bitmezdim.

Şimdi gelsen , hiç gitmedin ki zaten
Aklımdan , düşlerimden , kalbimden.
İlk önce ses unutulurmuş, ne kadar da doğru
Beraber güldüğümüz fotoğraflarda boğuldum

Ayrı sabahlara uyandığım kaçıncı gün
Kokunu her yerde aradım , yoruldum
Tutunduğum hayallere inancımı kaybetmedim
Oysa sen bitmesi için elinden geleni yaptın

Sonbaharda dökülen yapraklar gibi geçti
Zaman, aylar ,sanki yıllanmış bir şarap aşkın
Kafamdakileri susturduğumda kaldım baş başa
Hüzünle , iki gözünden hiç dökülmesin yaşlar.