Vefa beklemem Şiiri - Orhan Özçelik

Bir dünya derdine düştüm giderim,
Dünyanın derdini hep ben çekerim.
Artık bundan sonra gülmez kaderim,
Bir vefa beklemem artık kimseden.

Vefalı dediğin beni bulmuyor,
Gönülden yürekten soran olmuyor.
Soranlar varsa da servet arıyor,
Bir vefa beklemem artık kimseden.

Kaşımı gözümü sormaz hiç kimse,
İçten bir merhaba de hiç değilse.
Ne olur insanlar böyle sevilse,
Bir vefa beklemem artık kimseden.

Sevgiye muhtaçtım uzun zamandır,
Sevgi dediğin şey candan olandır.
Her şeyin sahtesi dilde kalandır,
Bir vefa beklemem artık kimseden.

Yürekler merhamet taşımaz oldu,
Sevginin yerini maddeler aldı.
Vefasız yürekler dünyayı sardı,
Bir vefa beklemem artık kimseden.