Bir zamanlar neler neler yapardım
Zannetmeyin hep okulu asardım
Sadece bir odaya kapanırdım
Bilmezdim meğer kendimeymiş kastım
Yüzlerce yüzlerce şiirler yazdım
Pencereyi örtmüştüm, kapılar kapalı
Çok olmadı koltuğa uzanıp, yatalı
Dinlediklerimi canlandırdım gözümde
Yeniden daldım spikerin her sözünde
Hatırlasana, bir zamanları
Kuşlarla, uğraştığın anları
Süt beyaz, iki küçük güvercin
Yetim onlar ve sende yetimdin
Beni kendime bırakmayan
Enginlere salmayan
Gönlümü kaale almayan
Bir urgan gibi sımsıkı bağlayan
Hareketsiz, nefessiz, ufuksuz bırakan
Tüm sebepleri bir gün
Yanlızım yapayanlızım
Şu oda da tek kalmışım
Kalemi ele almışım
Yanlızlığı mı yazmışım
Çayıma şeker atmışım
Gönlünden, gönlüme yıldız kayar
Bana öyle bakma sevgili yar
Aşkın emsalsiz altın, yok ayar
Kıymetin Samanyolu kadar yar
Aşıklar, elbette düşman olmaz
belki toplarım bir gün
tavsiyene uyup, şiirlerimi bir kitapta
paylaşırım yazdıklarımı
okumayı seven, senin gibi dostlarla
gördüğün gibi, onca yıl beraber çalışmak
Dün geçti yazıyorum bugünü
Günler geçer artırır hüzünü
Dün düşünürdüm gelecek günü
Merhaba merhaba Yabangülü
Mevsim geçti severdim üzümü
Sen uykusuzluğu ve düzensizliği bana sor....
Bu gece nöbetlerine başladım başlayalı, uykumun yok hiç bir düzeni...
Dört elle çekiyorum şu kış mevsiminin geçmesini...
Yeni diyarlar görmek istiyor canım...
Yeni limanlarda...yeni gemilere binmek istiyor canım...
Yüksek dağlarda çadıra girmek...bilmediğim köylerde konaklamak istiyor canım....
Şiir beklerken senin gibi eski dostlar
Beklesin işler, işi kim ipler
Yarını bilemeyiz, ancak bugün varız
Beklesin işler, işi kim ipler
İşlerim iyi gitmekte Allaha şükür
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!