Herkes yaşarken hayatını
Zevk-ü sefa içinde
Bana düşen yalnızlıktı
Bunaldım.
Acılardı bana kalan;
Her acıdan payımı
Fazlasıyla da aldım..
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
