Vefa Şiiri - Şadıman Şenbalkan

bir kahvenin içilmesindeki hatırda mı
yoksa adı konmamış gülümsemede mi
insana mahsus vefa
İstanbul'daki semt adında mı
insanda olması gereken huyda mı
dostluğa gölge düşürmeyen sevgide mi
nerede kaldı dilimize yakışan vefa
gelenek ile görenekte
insan olmanın güzelliğinde
bizim illerde, bizim köylerimizde gönüllerde
özümüzde olanı arıyor vefa
sesleniyor insana
vefasız olma insan diyor bizlere vefa