Aranan meziyettir insanda vefa
Vefasızlık çektirir insana cefa
At’ta, it’te bulunsa olurdu sefa
Neredesin ey vefa görünmüyorsun.
Görünmek şöyle dursun, bilinmiyorsun.
Mutlaka bulunurdun aşkta, sevgide
İsmin anılırdı sena, övgüde.
Vefasızlık yeterdi şahsı yergide
Sırra kadem bastın görünmüyorsun.
Unutturuldun bize, bilinmiyorsun.
Adın Fatih’te bir semt, orada mısın?
Bardaktaki boza’da, şıra’da mısın?
Göçtün mü yoksa hala burada mısın?
Gelişin acep beyhude mi beklendi?
Dört harfinin sonuna T mi eklendi?
11.11.2005
Adnan BüyüksoyKayıt Tarihi : 4.8.2006 11:45:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Adnan Büyüksoy](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/08/04/vefa-38.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!