Anam bile katı, vefasız çıktı
Yetim, naçar kaldım, bırakıp gitti
Beni doğururken, çaresizlikte
Yaşlanacak kadar yaşayamadım.
Yaşadım, gördüm sevgiyi, vefayı
Bırakıp gitmedi çaresizlikte
Sen uykusuzluk nedir bilir misin
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?
Devamını Oku
Tırnaklarınla yastığını parçaladın mı
Gözlerini tavana dikip
Düşündüğün oldu mu bütün gece
Ve bütün bir gün
Belki gelir ümidiyle bekledin mi hiç?




Hüzün dolu, ama gerçek.. Güzel şiirini okudum.. Sağlam durmak, sağlam olmak, toprak kadar zor olsada başarmak gerek... Toprak son çare gibi dostluklarda... Kalplerde vefa gösterebilir. İlla karşılık beklemezse insan... Karşılıksız sevgi, karşılıksız dostluk bir vefadır derim..
Sızlattı. Tebrikler. Sevgiler
Bu şiir ile ilgili 12 tane yorum bulunmakta