Vefa Şiiri - Abdullah Ozdemir 2

Acizliğini görebilen, çiçeğin yaprağında,
Yüceliği görebilir , zirvesinde bir dağın da.

Rahman ve Rahim olan, görünür o sevgi bağında,
Yoktur bu huzur, ne gül bahçesi, ne üzüm bağında.

Kaderin her durağında, kavrulup kendi yağında,
Dervişlerin sevabı yazılır, solunda sağında.

Musa ile Hızır’ın, yoldaşlıkta sırrı sabırdır,
Yolun sonundaki hikmeti görmek, anlamak sırdır.

Vefalı sevgi, kardeşlikten öte, sabır dolmalı,
Dosta kavuşturana şükret, sevilen kul olmalı.