Vefa Şiiri - Hüseyin Kıvrak 2

Mana arıyorken hayatımda
Gizlenmiş sanki mısralara
Bir de vefa aradım insanlarda
Kaybolmuş sanki her geçen yılla

Manasız mısralarda kelimeler sarhoş
Tesiri ince bir sızıdır bir hayli hoş
Ruhumda saklanmış mana yahut vefa
Şimdi bir filiz olup hayata tutunmakta

Gözler boş bakar kalp sadece atar olmuş
Yüreği terk eden vefa sözden de gidiyormuş
Ruhum ki onları aramaktan yorulmuş
İçindeki sızıya güvenip umuda tutunmuş

Ve bir gün umutla geldi bahar yüreğime
İnsanlardan uzağa gidip de kabuğuma çekildiğimde
İçimde saklı bir bulmacaymış çözdüm kendimce
Manayı da vefayı da buldum benliğimde

Mana aradım mısralarda
Vefa aradım insanlarda
Manasız mısralarda
Vefasız insanlarda bendeymiş