Vefa; sırtını dönmemekti
Karanlık gecede ışık
Ümitsiz oluşta aralanan kapı
Pencereden görülen gökyüzüydü
Vefa, çağrılmadan gelmek
Herkes gittikten sonra kalmaktı
Yol yordam bilmek, teselli etmekti
İki hece dört harfin
Ruha şifasıydı vefa
Süleymaniye’de bayram namazı sevinci
Haliç’e karşı içilen bir bardak çayın
Yarenliği gibiydi vefa
Vefa ne bir erkek adı ne de bir semt adıydı yalnızca
Vefa bir erdemdir kalbe işleyen
Vefa bir erdemdir ruhu besleyen
Vefa yağmurda, karda, sıcakta, soğukta, açlıkta , toklukta varlıkta, yoklukta yanında olmaktı
Vefa; gitmiyorum demek karşılıksız sevmekti.
Kayıt Tarihi : 1.12.2023 14:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
“Ahde vefa imandandır.” diyor Sevgili Peygamberimiz, şiiri bu güzel söz üzerine yazdım.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!