Vefa Şiiri - Sevgi Toprak 2

Hangi sokak lambası içimde yanan

Karanlığa süzülen ışık sön artık

Sendeliyor içimdeki yürek adımları

Yere çarpmaya düşe yazıyor her kalktığımda

Buram buram gelen bahar kokusu kifayetsiz

Bulutların bahşettiği yağmur, çiçeklerin hayali

O bile yetmez kurumuş toprağıma

Peki ya çok yağarsa?

O zaman da ya kurak ya batak

Yeşil örtüye uzanmak bil ki hayallerde yaşamak

Fedakarlık gece de

Üstümü örter, her sönen umut ışığında

Ay görünür pencereden

Ben sana ışık olurum der gibi

Benden başka kimse bilmez seni, bu gerçek mi?

Sarılalım güneş kapıyı çalmadan

Sarılalım bir sonraki gecenin hayaline kapılmadan

Hadi söndür geriye kalan tek ışığı

Yerleştir karanlığı göz bebeklerime

Bu bana vefa, hani ben seni hiç bırakmadım ya

Hep senin koynunda ağladım ya

Sen de beni bırakma gündüzün kucağına

Sahip çık en yakın arkadaşına...