Vefa Şiiri - Hüseyin Kocaispir

Yalandan dünyaya geldim geleli
Kime vardım ise sorar vefayı
Gözümden yaşları sildim sileli
Kime sordum ise arar vefayı

İlkyazım geçince erdim de güze
Döküldü gözyaşım ağlarken dize
Kalmadı sadakat kıymetli söze
Kimi gördüm ise yorar vefayı

Genç kızım cımbızla almış kaşını
Burdayım der sanki almış yaşını
Nankörlük gidiyor almış başını
Kimi bildim ise dürer vefayı

Genç delikanlımsa elde telefon
Aldatan sözleri olmuş megafon
Anayla babamsa olmuş kakafon
Kime gittim ise sürer vefayı

Yetişkinim olmuş elde oyuncak
Evlat ister alır sanki koyuncak
Her işe de gelir aynı maymuncak
Kimi sardım ise kırar vefayı

Torun torba olmuş gelmiş elliye
Dedem mecnun olmuş dönmüş deliye
Ahde vefa gerek yalnız veliye
Kime erdim ise karar vefayı

Hacı'm gördün işte dildedir vefa
Kurtaran olmamış seldedir vefa
Aşığın gönlünde küldedir vefa
Kimi deştim ise kurar vefayı