Vefa Şiiri - Semiha Aslan

Bilmezler,bu sevda satlık değil, yaban ellere düşsede,
ben hep karanlıktayım,güneş hergün içeri süzzede,
bu dil yollarda yanlız,aşkımızın bestesini söylesede,
ne yazık ki bir anlamı yok,havayı solumanın bu şehirde.

Oturdum bekliyorum seni pencere kenarında,mendilin dizimde,
duymadı gönül duymaz,kulağı hep ayak sesinde,
baktım aldığın mum sönmüş,çayda son deminde,
pişman değilim,hiç olmadım gençliğim seni bekleyerek tükensede.

Ruhum gıda bulur,bana bıraktıgın yadigar sazı titretince
bıkmadım dinlemekten,bu dil her gün seni tesbih etsede,
ben silmedim bu sevgiyi,senden sonra gelen silsede,
şimdi gönül arar teselli, kitap arasına sıkıştırdığım resminle.

Başkasıyla evlendim,bu gönül ille de seni istesede,
unutmadım hala seni,aşk bestemiz yıllar önce bitsede,
vermedi vermeyecek sıcaklığını,bu ellere başkasına değsede,
bırakmazdım seni,görmeseydim bu aşkın sonunu gözlerinde.