Bir köpekten öğrendim vefayı
Halinden belliydi çekiyordu cefayı
Çöpte kemik bulmuştuda sürüyordu sefayı
Bulduğu kemiğin hatırına hergün çöpe sokuyordu kafayı
Uyuz bir köpekten öğrendim vefayı
Aşığa yakışırdı oysa en çok vefa
Neşe ile ızdırapla,
Düşünce ile dolu iken,
Tükenmez ezalar içinde,
Ümitler, tereddütler geçirirken
Kederler içinde yoğurulurken
Mesut olan,
Devamını Oku
Düşünce ile dolu iken,
Tükenmez ezalar içinde,
Ümitler, tereddütler geçirirken
Kederler içinde yoğurulurken
Mesut olan,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta