Vefa Şiiri - Şirkan Hatay

Arkadaşıma sordum onu çok iyi biliyormuş!
Herkese ondan bahsedip medhediyormuş!
Bana da göstermesini istedim şu an yokmuş!
Az üsteleyince meseleyi hemen kaldırdı rafa!
Sen ne gösterilmez kıymetli hazineymişsin vefa!

Sarıldı bana, yalan söyledi, telafi ederim dedi!
İnandım, kabul ettim lakin içime hiç sinmedi!
Söz bir dahaki sefere kırmazmış öyle söyledi!
Ne diyeyim? Ne safmışım ben bu kaçıncı defa?
Kalbim kırıldı, gönlüm yaralandı elinden vefa!

Hakkım yok mu hiç onu görüp tanımaya?
Sahibi mi onu terk etmiş o mu sahibini veya?
Mahallenin namusu bizden sorulurmuş ya?
Bu fırsatı kaçırmayayım tutmayın beni lafa!
Semtimize uğramış şöyle bir geçerken vefa!

Anladım herkesin dilinde dolaşıyorsun!
Mümkün değil gırtlaktan aşağı inmiyorsun!
Senden bahsedilirken kulağa hoş geliyorsun!
Aldatmalarınla yetmez mi çektirdiğin cefa?
Karşılığın hep eziyet hep ızdırap mı vefa?

Yalnız mı kaldın? Kimse bakmıyor mu sana?
Kalbimin zümrüt tepelerinde otak kurdum sana!
Gel zehir de olsa zahirin içerim seni kana kana!
Şirindir semerelerin, neticen çok hoş çok sefa!
Sen ne sadık bir dost ve tatlı yaranmışsın vefa!