Ben hala buradayım!
Evim dediğim koğuşumda
Gözüm yollarda
Seni bekliyorum.
Bir vefa bekliyorum, bir de ölümü mü?
Hangisi önce gelecek?
Ona bakıyorum.
Ve artık iyice üşüyorum, sanki saçıma düşeni kar sanıyorum!
Gidenler belki döner de, beni ısıtacak bir merhabayı neden bulamıyorum?
Artık belli bir süre tutunmadan ayakta da duramıyorum.
Yoruluyorum!
Ama usanmadan, bekliyorum.
Sefayı bitirdik, cefa geldi, o hep misafir…
Belki yarın ölüm gelecek.
Vefa nerde? Ne zaman gelecek?
Kayıt Tarihi : 27.3.2011 18:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!