Vedia'dan Anneme Şiiri - Pınar Önalan

Yüreğin nasılda cız ederdi
Birgün maaşın geç gelince
Beni okutamayacaksın diye korkardın
Endişeler sarardı tüm bedenini anne

Bak! İşte mimar oldum
Hemde istediğin gibi iç mimar
Ama kendi içindeki boşlukları dolduramamış mimar
Bomboş mimar
Keşke be anne...keşke
İlkkez içten keşke diyorum
Bize hakikatleri öğretseydin
Hakikatler mimarı olabilseydim

Sen bu dünyadan gideli
Bugün tam dokuz yıl oldu
İç mimar olmam sana fayda sağlamadı
Hakikatlerin mimarı olsaydım
Eminim ruhun şad olurdu anne

Bir şikayet bir sitem olarak görme
Annem sana nasıl sitem edebilirim ki söyle
Cennet anaların ayağında...
Bize önce Allah'ı tanıtsaydın önce onu bilseydik
Nede güzel yakışırdın Firdevs'e

Şimdi bakıyorumda maziye
Bu kadar yıl bomboş yaşamışım meğerse
Boş hayallerle aldanmışım
Oysa insan Eşref-i Mahluk'muş hakikatte

Annem bir tanem sana duacıyım
Mekanın cennet olsun diye
Allah'ım annemi affet
Bilmiyordu bilseydi tanıtırdı Seni bize

Ruhumun yaraları yeni yeni kapanıyor
Biliyor musun
Bu gece bende 'anne'oldum anne
Seni daha iyi anlayabiliyorum
Evlad endişesi nede zormuş

Olsun Yusuf'uma önce
Allah! a kul olduğunu öğreticem anne
Sonra evlad,çocuk,eş,baba olacak
Bunları sitem olarak görme
Dünyanın gerçekleri bunlarmış
Yeni öğrendim anne

Seni seviyorum ve dua ediyorum
Allah'ım ne olur annemi affet diye
Bilseydi yapmazdı
Tanıtırdı Seni bize

Anne dün gece rüyama girdin
Bana üzgün üzgün bakıyordun
Kızdın mı yoksa söyle
Lütfen kızma
Bilki duacı her zaman bu yavrun sana

Annem
Sen benim sultanımsın,inci tanemsin
Ama lütfen sende
Gerçekleri haykır bütün annelere
Evlad insana bir emanet
Evlad yalnız Allah'a kul,köle
Anneye düşen emaneti korumak sadece

Vedia'nın sana selamı ve duası var
Emin olki
Seni çok seviyor
Bu emanet kızın anne