VEDAYI SELAMLARKEN
Allah’ın emriydi eşlenişin,
eşinle görkemleşişin.
Yine Allah’ın emriydi ölümü,
erken,zamansız ve sevilirken.
Ayrılık başka acı,
ölüm bir başka tufan.
Şu ki asıl olan,
sırasını savar el sallanan,
bir vedayı selamlarken
tek yürekle kalan,
tüm yükleriyle yürür yola
çünkü devam eder yaşam,
Umutlar yeniden göğerecek,
yine taze tutulacak,
hasretin taşı toprağı,gülü yaprağı.
Kokuların ağırlığı çiçekleri koparacak,
çiçekler gözlerinde açacak,
yüreğindeki depremler sonrası,
yeni alt üst oluşlar yaşanacak.
Kolay değil elbet yalnızlık,
imbiklerden süzülmüştür acısı
ve alındaki çizgilere,
gözdeki buğulara oturur sancısı.
Tüm bunlara karşın
yaşama tutunmalı
sevgilere yaslanmalısın,
hayallerine yürüdüğün günün
her adımında.
Mart-2005 Ankara
Kayıt Tarihi : 19.2.2010 11:11:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Müberra kardeşime,eşini yitirmesi nedeniyle.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!