Uykusuz geçiyor günlerim,
Düş görmeden sabah oluyor.
Gün
Şafak kızıllığından sıyrılıyor,
Ağlamışım.
İlişmişken her bir yanıma
Yalnızlık,
Aşık olmuşum,
Tarif edemiyorum,
Seni, kendime.
Anlatamıyorum,
Neden?
Güz rüzgarlarında,
Büyüttüğüm yanıma.
Bir yanım solgun,
Gülüşlerim ölgünken,
Vedaya savrulurken,
Aşık olmuşum,
Tutulmuşum,
her haline.
yaprağın kaderi
düşmekse eğer,
insan,
savrulurken
aşık olur,
kaderi sevmek.
Kayıt Tarihi : 5.9.2002 16:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hasan Sabah](https://www.antoloji.com/i/siir/2002/09/05/vedaya-savrulurken.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!