Bir kış günüydü buralarda
Saklayıvermiştik güneşi İdriskoruda
Bir ağacın gövdesi ardından seslenmişti
Yarına kadar önüm arkam sağım solum sobe demişti
Aydınlığın kaynağıydı kendince oysa
Kural böyle konmuştu,gece güneşe hasret sonsuzca
Güneş gündüzün sevgilisiydi ezelden beri
Gece aradabir ay ile denizden su içmeli
Vedalar,yeni kavuşmalara gebe vedalar
Bir vedanın ardında binlerce merhaba çağlar.
Böyledir hayat, bir köşebaşında veda gibi
Ömür denilen kuyunun görünüverir dibi.
Kavuşmalar ayrılıkla sonlanmaya mahkûm,
Ayrılıklar yeni kavuşmalara mahkûm
Bir ağacın ardında baybay derken güneş
Baktım ardından,elim kalktı hafifçe ve sustum..
Kayıt Tarihi : 27.7.2011 16:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Biga 27 Temmuz 2011 Çarşamba saat 16.10 idi..
![Hüseyin Başaoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/07/27/vedaya-eda.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!