Bir bankta oturdum ve düşündüm,
Hayatın ne kadar çabuk geçti.
Neler kazandık, neler kaybettik,
Ne kadar az kaldı geride.
Ve sonra bir şey fark ettim,
Siyahın en karanlık tonu bu gece sokağı, Hüzünlü bir rüzgar esiyor, Sokak lambası dağılmış gibi, Yağmur damlaları düşen üstümüze.
Bir çay ikramı edin bana, Yalnızlığımın tadını çıkarıyorum, Gecenin sessizliği beni sarıyor, Ve sıcak bir çayla bu hüznü dağıtmak istiyorum.
Bir Daha
Bir daha gel desem sana,
Karanlık gecede kaybolan yıldıza,
Yağmurun sesi gibi hüzünlü,
Gözlerime dolan bir damla yaşa.
Bir gün çiçekler açacak,
Tohumlar filizlenip yeşerecek.
Toprakta hareketlenen canlılar,
Ölüme meydan okuyacak.
Bir gün denizler coşacak,
Bir rüzgar çıkıyor ufuktan, Duyuyorum, netleşiyor; İçimde bir şeyler kıpır kıpır oluyor, Bir şiir belki, ya da bir hayat.
Sonsuz bir özlem sarıyor beni, Yaşamın ayrıntılarını ararken; Hayatın güzelliklerini korumak için, kendini yeniden yaratıyorum.
Bir çiçeğin güzelliği gibi saf ve masum, Bir oyunu merakı gibi cesur ve saf; Yeni bir dünya kazanmak için, Bir yolculuklar başlıyorum yeniden.
Bir şeyler hissetmek istiyorum
Ama ne olduğunu bilemiyorum
Belki de hayatın anlamı bu
Bilinmezliklerde kaybolmak
Gözlerinin mavisi kadar derin, Adımların kadar hızlıydı yürüyüşümüz. Sokaklarda kaybolduk, kayboldukça kaybolduk, Ama senin elini bırakmadım bir an olsun.
Sokak lambası yandı söndü, Senin gülüşlerinin bakışları hep aynı kaldı. Şimdi güneş batıyor, benim gözlerimde hüzün, Ama senin gözlerinde hala o güzel bakış var.
Bir Yaz Gecesi
Uzakta çıtırtılar duyuluyor, Gece sessizliğinde yalnızlık bir acı veriyor. Ay, boşuna yükselmiş gökyüzünde.
Bir hüzün Düşerken içimize
Sessizliğin karanlığında Kaybolur gideriz Aramızdaki mesafeler Birleşir gözlerimizde
Bir çay bardağı çiçeğinin içinde Koparılmış bir gibi Kırlganız biz de Acılara boyun eğeriz
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!