Sensizlik ne zormuş, bunu şimdi anladım
Gözlerin aklıma gelince ağladım
Senden ayrılalı uzun zaman oldu
Geceleri yastığım gözyaşımla doldu
Sıgaramın tadı yok, meyhaneler evim oldu
Bir dudak boşluğunda nefes nefes aşkımız
En güzel namelerle çalınıyor şarkımız
Hatıramda gözlerin birde yıldız parkımız
Yokluğunda yazmıştım aşkımı duvarlara
Sen varken darılmazdım çiçeksiz baharlara
Şiir yazmak istedim düne
Roman oldu hayatım bak yine
Henüz yaşına basmamış yeni doğmuş bir çocuktum
Düşlerimde Çocuktum, Hislerimde çocuktum
Doğmuştum ben yaban ellerde
Karanlık çökerken geceye sensiz
Uzaktan yansıyan bir baş bedensiz
Karanlığı aydınlatan ay bile bensiz
Bu garip dünyayı çözemiyorum
Sensiz,bensiz,bizsiz diyemiyorum
Seni düşündüm dünüm gibi ömrümde
Seni yaşadım hislerimde
Seni bekledim her saniyemde
Sen nerdesin aşk
Sayfalar doluca aklımdaydın kelimelerde
sararmıyım sanıyorsun gönlümdeki yaraları sen olmadan
bitermi gözyaşlarım gülermi yüzüm sen olmadan,
hasret çeker hergünüm sen olmadan,
yaşarmıyım sanıyorsun sen olmadan.
pusula gibi günlerim,
Saçların örülmüş olmalı
Sana her dokunduğumda
Bir pazar sabahı uyandığımda
Öpüşlerin olmalı dudağımda
Bağlanmalı yürekler birbirine
Elin elimde yürürken
Bir bardak çay masamda
Yanında nargile
En temiz duygularımla
Seni düşünüyorum ben yine
Yaşanılan anılarımda
Senin için yazdım bu şiiri
Yağmurun ince ince yağışını düşünerek
Her damlanın tenime düştüğündeki mutluluk
Sendemiş demek
Hayal bu ya yağmur damlacıklarını sel yapıp
Hırçın dalgalara aldırmadan
Sessiz bir akşamın karanlığında
Endamı güzel gölgelerle belirmiştin uzaklardan
Ne bana doğru gelirdin nede giderdin
İçimde dünden kalma heyecanım kıpırdanmış
Nüksetmiş eski hatıralarım birer birer
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!