Bekle sevdiğim!
Şiirlerden bir köprü, çiçeklerden korkuluk yaptım.
Az kaldı dicleye varmak üzereyim...
Bekle siirlerden bir köprü, çiçeklerden korkuluk yaptım.
Az kaldı Dicleye varmak üzereyim.
Simdi düştüm bir ovaya
Söylesene ne getireyim sana,
Papatyalar mi? Yoksa karanfilleri mi ayirayim kökünden
Hem sevdiğim şuan ben dicle kenarında,
Dudak arasinda bir çatlak
Gözlerinde masumiyet gizli
Saçlarında biraz hüzün
Soyle bana yüreğine sarıldığım
Nedir seni böyle esir alan
Oysaki bir papatya kenti gibisin
Şimdi seni seyre dalsam
Hüzün yerini bırakır mı? Mutluluğa
Gözlerin ihanet etse de
Kirpiklerin şahidim olur mu?
Dudaklarımdan çıkan mısralara,
Güzelliğin ilham olur mu?
Merhaba sol yaram
Merhaba son satırlarım
Ve merhaba dostlarım
Her gece işittiğiniz acıları artik duymayacaksınız
Artik sizde acılarım, özlemim yüzünden üzülmeyeceksiniz
Çünkü çünkü unuttum
Hergün ölmüyor muyuz? Saniyorsun
Acılarıla boğuşmak ölmek degil midir?
Yalnizlik nasil birşeydir bilir misin?
Gecenin ortasinda bedenine yapışmış yorganla ter içinde kalip uyuyamamaktır.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!