Vedat Fazıl Şiirleri - Şair Vedat Fazıl

Eyvah..!
Yinemi sensin rüyalarımı bölen
Yine senmisin alacakaranlıkta ışık
O arsızlığınla yüzüme gülen
Bu yürek hasreti sever yalnızlığa alışık
Söz de senmisin divane aşık

Son gününde olsa
Son günümde olsa görüşelim
Zamanı ziyan eylemiyelim
hatırı kalmasın zamanın sende de bendede
Gidiyorsam bile mechule yapayalnız
Sen eşiğin içersinde kal kapıyı bırakma sakın

Ah kadınım...!
Beni sen bir türlü anlayamadın
Bende beni sana anlatamadım
Sevdalandım işte varmı ötesi
Gurbet işte buralarda yapayalnızım
Ay karanlık gözlerinde yok ben ışıksızım

Bir gün diye geldim işte...!
Meğer neler neler bırakmışım bu şehirde
Sanki el değmemiş anılar mezarlığı
Bu şehirde öğretdiler bana vefasızlığı
Bu sokaklarda tanıdım hayırsızlığı
Unutturamamış yaşadıklarımı bana buda zamanın arsızlığı

Geceyi,
Gündüzü.
Bu ömrü
Tarife gerek varmı? bilmem.
Bedenimdeki Körkütük sarhoş arzularım
Dibsiz kuyuların karanlığında çöreklenmiş yalnızlığım

Bu Diyarlarda bir masalcı yaşarmış
Bir yokmuş bir varmış
Benimle beraber her şey doğmuş
Ben büyümüşüm kederde büyümüş
Ben uzamışım yollarda uzamış
Ben gülmüşüm Ak saclı anacığım da gülmüş

Aşk dediklerinde sen gelirsin aklıma
yanar yüreğim kavrulur yanarda
Nedense kül etmez
Gurbet dediklerinde sen gelirsin aklıma
yorgunluğum hiç tatmadığım çoçukluğum
Canan canımdan çok sevdiklerim değilmi

Ben senden öncede
Sen gibi sevdim
Ne inçitdim nede inçindim
Ne kırdım nede kırıldım
Ne sarılmaz yaralar oldu
Nede sol yanım ağrıdı

Dün, bu gün
Yıllardır ne varsa yaşanılan
Eski bir masal umutsuzca anlatılan
Ne duydum ne gördüm, nede bildim
Bu rüya bitti uyandım irkildim
Kurtuldum hatıralarda

Gün saymadım
Cetele de tutmadım
Senide sensizliğide hiç unutmadım
Aşık Oldum ama gönlümü avutmadım
Sevdiğim içindi
Burukluğum ezikliğim yalnızlığım