Bedenler güneşe hasret, gölgelerden nasılda kaçıyoruz.
Kalın giysilerimizin verdiği yorgunluk bıktırdı artık.
Bir an önce askıdaki yerini almalı kahverengi, gri ve siyah paltolarımız.
Eskiler ‘’Papak ‘’ derdi adına, şimdikiler ‘’Bere’’ diyor,’’Poşu’’ nun adı da ‘’Kaşkol’’ oldu ya, hepsinin yeri dolaplarda bomboş durmakta.
Ala gölgeler bile kıskanmakta güneşin sıcaklığını öğle vakitlerinde.
Tam o anlarda duvar diplerine yaslanmış, cigarasının külü dudaklarına değmek üzere olan dedeler bile tek gözü yumuk bakmakta o güze ...
Hasreti Bilirmisin Sen?
Çıktın mı Höğelen Kayaya, Göz Yaylasına
Çekti mi ciğerlerin mis gibi havayı?
Kurtinine vardın mı,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!