1952'de istanbul'da doğdu.İlk, orta(Vefa) ve yüksek (İ.T.Ü.) öğrenimini bu kentte tamamladı.1975 yılında Maden Y. Müh. olarak Zonguldak kömür havzasında çalışmaya başladı.Daha sonra Üniversite'ye geçti.Halen öğretim üyesi (Prof. Dr.) olan Didari evli ve 2 çocukludur.
Zonguldak Kültür ve Eğitim Vakfı (ZOKEV) kurucu üyelerinden olan ve bir dönem bu vakfın Yönetim Kurulu Başkanlığı görevinde bulunan Vedat Didari gençliğinden bu yana şiir tutkunudur ve şiir yazmaktadır.
seninle hiç istanbulda olamadık
göremedi istanbul ikimizi
ne emirgânda bir semaver tüketebildik
ne aşîyanda hüzün
bir tepeden seyretmek için bu güzelim kenti
Seni kahredeceğim kara sevdalı kadın
Umarsız tutkuları çoğaltacağım bedeninde
Gülümsemelerine yapıştırdığın tüm maskeleri
Söküp atacağım birer birer
Seni ortalıklarda çırılçıplak bırakacağım
Yeşil yeşil yakamozlandı yine
Özgür dalgalarında ıssız denizlerim
Siper ettim on parmağımı
Okyanus ötesi esimlere
Ufkumu yırtan güne
'Dur! ' dedim
İstanbul’lar dolusu bir isteksizlikle
Gelişimi hatırlıyorum sana İzmir
İstanbul’lar dolusu bir sarışın
Kadınla yüreğimde
Başımda dumanı tüterken
İstanbul meyhanelerinin
Bir güneş doğuverse ötelerden
Duysam yeniden sıcaklığını
Bir yıldız düşüverse gökten
Sarsam o mavi parlaklığını
Bir yağmur yağsa
“Çıkıp gelse” diyorum
Dağılsa saçları güzel başı üzerinde
Kışkırtıcı tebessümüyle
“Merhaba” dese
Aksa yüreğime parıltılı gözlerinden
Sesini duysam şarkılarda
Sen biliyor musun
Gece gündüz, yerli yersiz
Yüreğimin kahırlarla burkulduğunu
Kahkahalarımın ucunda
Gözyaşlarımın savrulduğunu?
tadı kalmadı artık masaların
kadehler, rakılar seni özlüyor
bağıra çağıra söylesek yine
‘sevdiğim şarkılar seni özlüyor’
çekilmiş gibi yatağından bütün suları
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!