Hasretin içimde büyür çığ gibi
Sensizlik gönlümde yangın var gibi
Uzakta oluşun güneşim gibi
Sevgin hep içimde ısıttın beni
Yakıyor bu hasret GÖNÜL içimi
Hasret kaldım yarim sana
Sitemim var sıra dağlara
Ateş koydu gurbet bağrıma
Hasretim hasretim yoluna
N e zalimsin gurbet yakarsın
Ağlıyor gönlüm susturamadım
Gittiğin günden beri ağladım
Yokluğuna hiç alışamadım
Sensizliğe ben dayanamadım
Yüreğimde hep sevdan ağlıyor
İçimi burkuyor hazin ayrılık
Vakit geç oldu vapuru kaçırdık
Sevişirken neden neden ayrıldık
Birbirimizi biz anlayamadık
Yakıyor ruhumu hicran ateşi
Bu yüreğimde sen varsın
Canımın içi bitanemsin
Sen benim herşeyimsin
Kaderim alın yazımsın
Yazılan yazı silinmez
Senin adın çınlar kulağımda
İsmini sayıklar oldum rüyamda
Aşkın ateşi yanar bağrımda
Uzaklardasın sen yoksun yanımda
Özleminle çöle döndü yüreğim
Yıkıldığımı bilme istemiyorum
Senden şefaat dilemiyorum
Bana acımanı beklemiyorum
Seni kalbimden atıp siliyorum
Ne çektimse senden derbeder ettin
Bir kadın tanıdım gözleri nemli
Yüreği yanıyor dili sitemli
Kalmamış insana özde güveni
Kırılmış kanamış yaralı kalbi
Mutluluk aramış yıllarca belli
Senin hasretin yakarken yüreğimi
Bensizliğe alıştın diyorsun şimdi
Bu sözünle sanki kalbim kurşun yedi
Sözlerinle öldürme çek vur vur beni
Ben alışamazken senin yokluğuna
Göçmen kuşlar gibi yuvasız kaldım
Dertler deryasında ummana daldım
İnsan pazarında bir dost bulamadım
Feryada gücüm yok derdime yandım
Benimle gülenler yeyip içenler
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!