Bir cumartesi sabahı gözümü açtığım memleketimin, yani bu dünyanın bağımlılık yaratan havasından ilk nefesimi çektim ve o gün bu gündür çekiyorum. Kafamın güzel olmasını beklerken sadece büyümeye başladığımı farkettim. Nedenler ve nasılların cevaplarını bulmak için çektiğim oksijen yetmemeye başlayınca milli eğitim devreye girdi. Bu arada okullarda bütün sorularıma cevap bulamasam da uzun bir eğitim alma sabrını gösterdim ve sonunda reçete yazmama izin verdiler. Hatta sonrasında uzmanlık eğitimi alıp enfeksiyon hastalarına bakmaya başladım. Bir ara ileride kütüphanem diyebileceğim kitaplığıma baktığımda tıp kitapları kadar felsefe kitaplarımın olduğunu farkettim; bunun üzerine dedim ki, en iyisi felsefe lisansı alayım, belki nedenli sorularımın cevapları oradadır. Ve bir kez daha okullu oldum. Bu arada neden ile niçin sorususun farklı şeyler olduğunu burada öğrendim. Doğru cevabı ararken daha soruyu doğru soramıyormuşuz bile. Bu eğitim devam ederken çocukluktan beri tutkum olan resim yapmak için zaman ayırmayı başardım ve yağlı boya resim çalışmalarım o günden beri devam ediyor. Hayatta sevdiğim üç kavram var: kelimeler, renkler ve notalar. O nedenle duygu ve düşüncelerimi yazarak ve çizerek anlatmayı seviyorum. Bazen şiir oluyor bazen düz yazı, bazen de bir resim. Yani yazamadıklarımı çizerek , çizemediklerimi yazarak anlatmaya çalışıyorum.
Kapıya koşuyorum
Gelen sen misin diye
Bir siyah saç görmeyeyim
Yüreğim burkuluyor
Ağlamaklı oluyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!