Vedasız- Vefasız Bir Umut

“çöl sıcaklığı ateşlerin nefesimi yaktıkça
secdeye durdum gözlerinde”

bugün;

ıslanmış şiirlerle geceye ağladım
özlemim martıların kanadında uçtu
gülüşün dudakta kırmızı mutluluklara

sevdamın Babil Bahçelerinde
alın yazım olsan ne çıkar

cehennem cenderesinde varlığıma
su külleri düşmüş
hatıraların bilinmeyen sokaklarında
seni benden çoktan silmiş

görüyorum ki gözlerindeki maviye
umutsuzluk ötesi siyahlar düşmüş

çay kokulu papatyalarım da
demlenmiş gözlerin hüzzam şarkısı
içimde ağıtlarını yaktıkça
bir bir parçalanıyor yüreğimin sancıları

sen giderken kum yanığı hasretinde
nefessiz çakıldım kaldım
vedasız gölgeler mahcup yüzüme düşerken
sökülen kalbimde can verişini görüyorum

çoğu zaman öksüz turnaların
ay ışığında gidişine şahit oldum
yosun kokusu almış yol türkülerinde
turnalara ağladım

kırmızı gelinciklerle sevmiştim seni
boz kırlarımın kekik kokulu dağlarında
umutlarla yol almıştım her sabaha

aşk terlemiş soğuyor
nefesinde ayrılık var

saat: 00:00

bir saniye sonra

döner mi daha

vedasız- vefasız

bir umut.