Hayat herşeye rağmen devam ediyor.
Sen olmasanda,hayalin hep başucumda
Öylece gülümsüyor bana
Sanki,sen yaşa dercesine
Bana 'aşkımızın adını kimse koyamasın' derdin
Ve dediğin gibi oldu.
Kimseler koyamadı adını.
Anlam veremediler aşkımıza...
Yeri geldi alay ettiler,yeri geldi imrendiler.
Yeri geldi bizim yerimize üzüldüler.
Sen hiç üzülmedin.
Bitirdin aşkımızı bir çırpıda
Benim hayırlarıma,isyanlarıma rağmen,
İnsafsızca,acımazsızca çektin gittin.
Gidişin,sevginden daha acıydı.
Yalanlarından daha vahşi,
Güzelliğinden daha çirkindi.
Bir vedayı bile çok gördün!
Helal olsun sana be helal!
Kayıt Tarihi : 27.10.2000 16:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Alperen Karadağ](https://www.antoloji.com/i/siir/2000/10/27/vedasiz-ayrilik.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!