Kaldırmaz yüreğim ayrılışları,
Vedasız terkedip gitmemeliydin.
Sana söylediğim haykırışları,
Demedim farzedip, duymamalıydın...
Beddua etmeyen gönlüm pes diyor,
Sevmeyen o yardan ümit kes diyor,
Madem ki yüreğin gitmek istiyor,
Sen beni delice sevmemeliydin...
Sensiz kalan ruhum, idamlık ipte,
Geriye dönme ha, sakın gidipte!
Gönlünün sesine kulak veripte,
Son bir kez sözümü dinlemeliydin...
Buz tutmuş yüreğin, mevsimi kışmış,
Bana kalmak sana gitmek yakışmış,
Demek ki en baştan aklın karışmış,
Böyleyken hiç ümit vermemeliydin...
Ben seni canımdan aziz bilmişken,
Gönülden bağlanıp, harbi sevmişken,
Bu benim yârimdir, canım demişken,
Sen beni oyuncak etmemeliydin...
Ettiğin yanına kâr kalır sanma,
Mahşere sakladım, var sen inanma,
Gönül mezarımda yer çoktu amma,
Yaşarken oraya girmemeliydin! ..
Kayıt Tarihi : 25.9.2013 17:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!