Gidişinde, gelişin gibi usulca olsun
Öyle ki! ayak sesini dahi duymasın kapı ve duvar
Olur ya,bir gün ayrılık öykün düşer dillerinden
Sonra aramıza tüm eşyalar da katılırlar
Dinlemek zorunda kalırım en gür seslisinden
Bu,çevirdiğim son sayfa olsun
Bırakalım, tozlu raflara kalksın ebede kadar
Ve ruhum bir yalnız adam rolünü oynar yeniden
Seyirciler derin bir sukunetle ayağa kalkar
Hüzünlerim dökülür alkış tutan ellerinden
Bıraktığın tebessümün olsun
Sen de bilirsin,kışın ardı nevbahar
Utanırım ağlamaya her canlı sevdiğine gülerken
Bense, bıraktığın tebessümü bir karanfilin boynuna takar
Böylece müferrah olurum,karanfili doyasıya öperken
Kayıt Tarihi : 23.4.2004 15:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!