Vedası Zor Bir Ayrılık bu Şiiri - Merve ...

Vedası zor bir ayrılık

Gökyüzü karanlık kokuyor şimdi

Yüreğim yalnızlığın eşiğine beş kala

Sevmenin soğumasına bir adım uzaklıkta

Bir mutsuzluk ki sorma!

Acılardan yoğrulma

Canı çekiliyor insanın be!

Ağlamalara boğulmak istiyor da, gururundan bir nebze olsun eksiltmiyor

Eksiltemiyor…

Uyumalara direnen gözler peydah oluyor sonra

Acısı normalleşiyor insanın

Ya da normal olana boyun eğmekle başlıyor veda

“Veda” diyorsun adına

Gelmişine, geçmişine, sevgisine, zamansızlığına, olmayışına sövemiyorsun da

Bir kuru vedadır diyorsun adına

Bir Veda ki sorma

“Öldüm Ağlasam Ne olur “azabında

Bir kere ölsen bin kere ölmekten iyidir diyorsun

Ama ölmüyorsun, iyi ki de ölmüyorsun

Ölmek de bir vedadır sonuçta.

Ama önce onun öldüğünü bilmek

Mezar taşına biriken mektupları bırakmak istiyorsun bir bir

Böyle böyle anlaşılmayı bekleme tesellisi

“Anlaşıldım şimdi artık bak” demek vedası

Vedası, en güzel olanını karşılama telaşında

Mektuplar toprağa karıştığı vakit biliyorsun

Bu bir vedanın en güzel sonu

Toprağa, kalbinin gözyaşlarının karıştığı

Hiç olacak iş mi?

Veda en güzel kavuşmasına teslim oldu

Ayrılık diyorsun ya adına

Dilinde bin eksik cümlelerle

Vedası zor bir ayrılıktı bu…