önce, yıldızlar vardı.
bazıları çok parlaktı,
kamaşmıştık biz.
parlamak, daha iyi görmek değildi.
sönük olanlar gördüler.
her ne varsa,
yaşanmış olanı.
Satarsın gözlerinin dikkatini, ellerinin nurunu, bir lokma bile tatmadan
yoğurursun
bütün nimetlerin hamurunu.
Büyük hürriyetinle çalışırsın el kapısında, ananı ağlatanı
Karun etmek hürriyetiyle hürsün!
Devamını Oku
yoğurursun
bütün nimetlerin hamurunu.
Büyük hürriyetinle çalışırsın el kapısında, ananı ağlatanı
Karun etmek hürriyetiyle hürsün!
güzel bir irdeleme. objektif bakmak gerek kendi yanılgılarımıza.kalemin daim olsun.
Şimdi bu şiirin altında yumup gözlerimi, bildiğim tüm dillerle, gördüğüm tüm gözlerle, kirlenmiş bütün ellerimle lügatlarca külliyatlar devşirerek beyhude bir aşkın izini sürererek bir kaç veda tasviri yapmak isterdim;
ama öyle yaralıyım ki, yarin fistanı da yetmez sargı bezi olmaya dersem çok da melankolik bir aşık silüeti gibi silik, yorgun ve hırpani görünürüm şiire..
sonrası yok ablam, sonrası yok..
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta