Vedanın Ardından Şiiri - Ahmet Asal

Taş döşeli yol...
’Sen sade mutlu ol’
Demiştin giderken,
Ben olmadım, sen var ol!

Uzaklaştıkça kısalıyor,
Belirsizleşiyor,
Yanıp sönüyor,
Duyulmuyor...

Nerelerdesin?
Sormam kimlesin...
Kuşlar haber versin
Ya da dağ taş inlesin!

Ruhum avare gezer,
Yaşadığı ona yeter,
Ölümden beter
Geçmiyor geceler...

Kaybettiğim inancım,
Güvenim, heyecanım...
Çık gel be canım!
Gönlüm seni bekler...

Sensiz
İçim içimi yer!