Kolay olmadı
Çok şey bıraktım ardımda
giderken o şehirden.
Yığınla anı,
Yığınla yaşanmışlık,
Yığınla acı.
Kolay olmadı...
Kal diye haykırdı gökyüzü
Şimşekler kesti yolların başını.
Yağmur, dur gitme, der gibi yağdı o gece
Her damla bir bomba olup düştü de toprağa
Bana mısın demedi toprak.
Sıkarak kırdı da bütün dişlerini
Bırakın gitsin, demedi.
Yanık helva kokusu sardı dört yanı
Alev kırmızısı bütün Buğdaylar
Başaklar, diri diri öğütülmenin
Elim acısını yaşadı
Bana mısın, demedi...
Irmaklar...
Usul usul akan, o nazenin ırmaklar
Türkü türkü dinlediğim,
Yanık sesli ırmaklar...
Alıp götürdü önüne ne varsa
Yırttı yatağının işlemeli eteklerini
Boğdu öz evladı bildiği tüm balıkları
Kendi suyunda.
Boğdu, Yedikule Zindanlarında
Genç Osman'ı boğan
Kara başlıklı Cellat edasıyla
Bir de dağlarım vardı benim
Bulutları gözlerinden öpmeye koştuğum
O yüce dağlar...
Belli etmez bilirim de
İçli içli bakar ağlar
Okur (d)ağlar
Vakar dağlar
Ardım sıra bakar (d)ağlar
Yaşı (y)akar, yürek (d)ağlar...
AHMET YILDIRIMTEPE
Ahmet YıldırımtepeKayıt Tarihi : 22.10.2021 10:23:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!