Vedalaşmayacak mısın Şiiri - Emrah Çelik

VEDALAŞMAYACAK MISIN?
Her sabah kokunu koynuma getiren rüzgarın hatırı hiç yokmu
zaman canımıza işliyor, bakıp duracakmıyız?
yık duvarları be kadın!
aynı şehirde gurbetlik mi olur?
Akrebin yelkoğana küstünüğü görmüş mü vakit öldüren ahmaklar?
bir eyvallah demek yokmu?
dünün bügünde hakkı varken
yıllar vefasızlıkla mı dolu
Sahi Vedalaşmayacak mısın?
||
Kal demek için çok geç kalmışım
sen yinede kal
bırak küçük dağlara bahar gelsin
gel de fosilleşmiş sevdamızda bir çiçek filizlensin
yahut bitsin bu gecelerin ızdırabı
çiğerlerime doldurduğum havanın kalmasın bir manası
baktığımda göğe semasızlığı göreyim gökkubbe, bürünmesin suretine
Erisin aklım,simanı tasvir edecek en ufak bir zerreye muhtaç kalayım
veyahut razıyım Adem'in kaderine seninle el ele kovucaksak!
sahi vedalaşmayacak mısın?
|||
Umut öldü,benden evvel umudum öldü
tenime dokunmadan ruhumu aldı yeşeren o düşler
sol cebimde boynu bükük kaldı sonu hiç gelmeyen şiirlerin
umut öldü tenime dokunmadan
sana gelmek için ezberlenmiş bütün yollar meclisinden haberdar
elim kavuşmuyor telefonlara , sesine hasretken benliğim
sözcükler kafiyesiz, kaderin kendisine emanet en sevdiğim
hor görme on yıla bir vedayı ,birlirsin ölüm yoksa sevmem ben vedayı
azad et son dileğimi dinlerken; gözlerine bakıp seyredeyim istanbulu!
sahi vedalaşmayacak mısın?