Bazen biri çıkar hayatından, sessizce… Ne bir açıklama bırakır ne bir veda. Sadece gider. Ve sen, elinde hiçbir neden olmadan kalırsın olduğun yerde. Sorgulamakla geçer günlerin; neyi eksik yaptım, nerede hata yaptım diye. Ama cevap yoktur… Çünkü bazı insanlar, kırdıklarını bile fark etmeden giderler. O yüzden en çok onlar kalır aklında. Çünkü tamamlanmamış hikâyeler daha çok can yakar. Gözlerinin içine son kez bakamamak, son sözü duyamamak, son sarılışı hatırlayamamak… Hepsi içini kemiren bir boşluğa dönüşür. Ve sen zamanla öğrenirsin: Bazı gidişlerin cevabı yoktur, sadece kabullenmesi vardır. Ama unutması asla… Çünkü vedalaşılmadan giden birini, hiçbir zaman tam anlamıyla geçmişte bırakamazsın. O hep yarım kalır bir köşede… sen ne kadar bitirmeye çalışsan da.
Boyuna onu düşünürdüm,
Kamyonlar kavun taşır ve ben
Boyuna onu düşünürdüm,
Niksar'da evimizdeyken
Küçük bir serçe kadar hürdüm.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta