VEDALARDAN GELİYORUM
Bir saat olmadı vedalardan geleli
Gözlerimdeki nem daha kurumadı
Avucumda vurulmuş yaralı düşlerim
Yüreğim yenildi hayasız savaşlara
Bütün takvimleri koparıp attım
Hayatı sil baştan yazacağım
Dokunma yüreğime henüz sönmedim
Vurulmuşum en hassas yerimden
Daha ölmedim
Ben şimdi vedalardan yeni geliyorum
Daha dün ellerini tutacak kadar yakındım
Daha dün gülüşünde ısındım
Bir tren garında bıraktım düşlerimi
Son gülüşüyle vuruldum yüreğimden
Ölüler yalan söylemez
Bu son vedalardan vuruldum
Kırık umutlarımı toplayıp getirdim
Ben şimdi vedalardan geliyorum
Şimdi döndüm son vedalardan
Küstüm bütün aynalara
Kırdım parçaladım
Yüzünü okşayan ellerim kan revan içinde
İsmini karaladım bütün şiirlerimde
Tüm hatıraları yaktım kuytu köşelerde
Soğumadı yüreğim hala nemli gözlerim
Ben şimdi vedalardan geliyorum
Dolu yemiş başak gibiyim
Güneş vurmuş karlar gibiyim
Ayaz yemiş kuşlar gibiyim
Bir mektep türküsü paralar yüreğimi
Bir katar ıslığı yaşartır gözlerimi
Ben şimdi vedalardan geliyorum
Sus kimse bilmesin ağladığımı
Öylesine yorgunum çok halsiz
Öylesine bitkin öylesine öksüz
El ele yürüdüğümüz sokaklarda yalnızım
Vedalara geliyorum talihime kızgın
Gönül sarayından sürgün yemişim
İşte bu gün hayata baş eğmişim
Bütün umutları garda yitirmişim
Yağmur bulutları gibi dolmuşum
Dokunma ağlarım
Ben vedalardan geliyorum
Artık sahipsiz ve Kimsesizim
Ben Şimdi vedalardan geliyorum
Yorgun ve uykusuzum
21/04/2014
Kayıt Tarihi : 22.4.2019 21:41:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!