Vedalar ve Yeni Yollar Şiiri - Emrullah ...

Bir ses sustu, ama yankısı kaldı,
Bir el çekilen ruhundan, iziyle kaldı.
Her giden, içeride başka bir ben bıraktı,
Ve ben o vedada biraz daha hafifledim.

Her veda bir kapı, arkasında ben varım,
Her yolun bir dönüş, içimde bahar.
Kaybetmedim, sadece bıraktım,
Gitmedim, kendime vardım.

Boşluk ürkütücüydü, sessizlik ağırdı,
Ama o sessizlikte bulduğum varlığımı.
Bir sabah oluşunda, gölgem hafifti,
Meğer vedalar beni özgür bırakmıştı.

Her veda bir kapı, arkasında ben varım,
Her yolun bir dönüş, içimde bahar.
Kaybetmedim, sadece bıraktım,
Gitmedim, kendim vardım.

Her düşüşü bir kök salmış,
Her kayıp bir yeniden doğuş.
Anladım: Yıkıldım yer, aslında büyüdüğüm yermiş.
Artık sonunda değil, Kendi içimin kıyısındayım.

Her veda bir doğum,
Ve ben yine yoldayım…