Özlem akacak aramızdan,
Herkesten sakladığımız sırlardan,
Elbet düşecek bir gün aramızdaki surlar,
Sularla kalıplaşıp doğacak bir bataklıktan.
İyice içine batacağız,
Kalmayacak bize tutunacak bir dal,
Çünkü biz tutunamayız,
Senin içindeki sevgim kadar.
Araya zamanlar girecek,
Kurulan bütün cümleler düşecek,
Eğer içinden geliyorsa gülümse,
Batacağız çünkü hiç olmadığı kadar.
Sonra toprak olacağız,
başka bir dünya belki.
Uzatılacak elimize bir kitapcık,
Yazacak içinde yazgı denilen söylenti.
Duracağız yaptıklarımızın karşısında,
Gülebiliriz belki ne dersin,
Ayıplar mı kahkahamızı yaşlılar,
Ki orada hepimiz yaşıt değil miyiz.
Otuz üç olacakmış yaşımız,
Dünyada bu kadarını sen görememişken,
Nasıl sığdıracaklar araya kaybolan yıllarını,
Ve nerede var olacak birlikte ağartacağımız saçlar.
Aramızdaki surlar yıkılmak bilmedi,
Saçlarımız siyah kaldı,
Ellerimizde de yabancılar,
Hepsi vedalar ve yazgılar.
Pallor Mortis
Kayıt Tarihi : 6.1.2024 00:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
