Vedalar Klasiktir Şiiri - Onur Aldemir 2

Her  bugünde bir dün ararız kendimize,
Her yarına olan düşümüz için hasretizdir geçmişe,
Bundandır her düşüşümüzde zamandan bahsederiz,
Ve o zamanı hep geri getirmeye çalışır, her seferinde kaybederiz.

Sefalar içindeyken bile özleriz cefayı,
Zamandır belki de kaderimize veren cezayı,
Her yeni başlangıç öncesi hep deriz veda,
Asla gelmez aklımıza, diyemeyiz yarına merhaba.

Vedalar klasiktir, merhabalar istisna,
Bir dün var da arkadaş, baksana bir de yarınlara,
Bir gün yaşandı ki hiç gelmeyecek,
Bin gün var ki önünde; yaşamaya değecek.

Geri gelmeyeceğe ağlarız sürekli,
Elimizde olmayanla sınarız kendimizi,
Elimizde olanlar da gün gelir pişmanlık olur,
Ve yarınlarda ağlamak, bugünlerin nedeni olur.

E, o zaman veda edelim düne,
O hafızamızı süsleyen süslü geçmişe,
Ve bir daha hiç gelmeyeceklere,
Bir veda edelim dostlar, bir vedam da sizlere.

Kuyunun dibindekilere,
Aydınlığın gölgesindekilere,
Karanlığın içindekilere,
Şehirlere, semtlere, bize.

Eski bize edelim vedayı,
Eskisinden farklıyız her yeni günde,
Eskişehir'e edelim vedayı,
Elvedayı değil yalnız. Vedayı.

Şimdi sırada merhabalar var,
Hiç bilmediğimiz günlere,
Nasıl olacak dediğimiz yarınlara,
Nasıl olursa olsun; olacak diyelim.

Merhaba, yaşayacağım müthiş günler,
Merhaba, sürekli anlatacağım beni bekleyen hatıralar,
Merhaba, yeniden tanıyacağım ben ve hayat,
Bir merhaba da sana kader; aramız bozulmasın bu sefer...