Vedalar Şiiri - Hüseyin Baki Saygılı Dem

Her veda bir ölümdür
Gözlerimden dökülür hüzün yağmurları
Bir buhran sarar içimi
Söyle Mahpeyker neden her veda bir ölümdür.

Vedalar...
Kalbe vurulan prangalar mıdır
Hasretin soğuk yüzü mü
Dikenli bir gül mü?

Avuçlarına batar mı Vedalar diken gibi
Yoksa her gülü seven katlanmalı mı dikenine
Vuslatlar hep vedalara mı mahkumdur
Müebbet esir gibi mi olmak zorundadır aşıklar

Söyle Mahpeyker neden her veda bir ölümdür
Bir hasrete gebe bir ölüm ...
Vedaları donuk fotoğraf gibi anılar mı izler
Yoksa insanın aklını saran derin düşünceler mi

Her düşünce bir intihar mıdır?
Her intihar bir son mudur?
Yoksa her son yeni bir başlangıç mı
Her veda bir ölümdür...

Yeni bir hayatın başlangıcı
Yüreklerin yakan bir Hasret sancısı
Beyinleri kemiren bir ömür törpüsü
Vuslatı bekleyen bir aşığın ahı...

Her veda bir gidiş midir?
Kaçış mıdır her veda yoksa?
Bazen gözü yaşlı bir sevgili
Bazen donuk bir manzara

Her veda bir ölümdür.
Kalp çarpmaya devam eder belki
Belki insan yaşar ama eksiktir
Söyle Mahpeyker insan eksik yaşar mı?

Vedalar
Kimi zaman ölümün dostu,
Kimi zaman bir yolun yolcusu
Kimi zaman bir çocuğun korkusu
Her veda bir ölümdür ...