Vedalar köpükleridir denizlerin
ardından bakmadan
inerim gözlerinden
bitişinde baharın
kirpiklerin gibi
dökülür çiçeklerin yaprakları
ölüm gibi bir sayfa düşer
kelimelerimin ardına
aşk derken üşür dudakları
maviliğe uçan kuşların
iç çekip dışa vurur hüznüm
göç olmasın
geç kalsın sevgiden başkası
neredeyse batıyordum
masum bir yürek
tuttu elimden
üstü başı kırık bir bakışı vardı
Kayıt Tarihi : 9.4.2018 22:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!