Vedabaz Şiiri - Ahmet Akar 2

Gürültülü günlerimin molasıydı,varlığın.
Sessiz gecelerin,soluğunda gizliyken.
Katarlanıp sevda düşerken yollara.
Menzili hakka varış mı? yoksa ayrılık.
İlk defa örtmüyor yalnızlık üstümü.
Biliyordum yalnızlığın ben olduğunu
Benim ise yalnızlık.
Yanaklardan süzülüp düşen iki damla gözyaşı.
Fırtınalı günlerin tohumu.
Her gün biraz daha yoruluşa
Kadehler her seferinde kalkar,elvedalara.
Görülmemiş simalara olan özlem.
Dans ediyor hâyallerde prensesler.
Kırmızı başlıklı kızın masalları,
Kurt yiyordu sonunda öyle değil mi?
Ve sen gönlü yorgun,kalbi mağrur Meçhul Kız.
Kaç istasyon eskiyecek papuçlarının altında?
Kaç durak sonra varacaksın mutluluğun mabedine?
Hangi kendini bilmez yordu seni?
Oysa en güzelini sen sevebilirdin.
Ve Atilla İlhan gibi,
Bazıları Şiir sevmez,
Çünkü onların yaraları yoktur,
Yaraladıkları vardır.
Ve uzaktır sevdanın yolu sıkı giyin.
---
---