VEDA ŞİİRLERİ

Bir aşk daha ölüyordu, hepiniz şahittiniz
Hep birlikte gömüyorduk beddualar ederek
Gökyüzü sessiz sessiz ağlıyordu
Bir aşk usulca veda ediyordu

Bir ben kalıyordum ardında
Bir sen gidiyordun, acı duruyordu
..

kedi’ye…


Eylül'e veda.. tam da sonbahar başladığında
bu bir rüya.. ne ruha, ne de kalbe sığmaz asla

sen sarı yaprak gibi iğreti halinle
..

Vedalar uzak olsun
Her yerin ikliminde,Dört deniz yedi kıtada…
Ayrılıklar bizden uzak olsun.
Gözlerimde özlemin yaşı,dilim de duan dünyamda sen varsın…
Bir tren garında,gitmelerde,bitmelerde ayrılıklar uzak olsun…
Tren garıydı,
Son vedamı ederken seni uğurlamak çok ağırdı…Hiçbir gidiş o kadar keskin olmamıştı kalbimin baharlarında.Sevmiyorum sensizliği,istemiyorum bunu ilk O anda hissetmiştim.Usulca ayrılıp sıyrılıp giderken avuçlarımdan baka kaldım sadece soğuk bir vedanın ardından…Dökülen gözyaşlarım değildi,kalbim en acıyan yerlerinden kopan bir can parçasıydı…Yüreğim acıdı,düğümlendi bir bir boğazım açılamayacak kadar kördü sanki düğümler…Yüreğim kanıyordu,gözyaşı değildi akıttığım,kalbim ikiye ayrılmıştı canım acıyordu.Derin hüznümü yaşarken bir el uzandı omuzuma.Bir hışımla döndüm diğer yarım,Dünyam her şeyim geri geldi sanmıştım Gerçekçi olmalıydım suretin sadece aklımda hücrelerimdeydi.Omzumda hissettiğim el benim gibi bir vedanın ardına bakakalmış yarım bir kalpti.Belli ki oda ağlamıştı canından can koptu…Belliydi gözlerinde nem vardı.Üzülme dedi sadece bir çare vermediğini bildiği sözlerle…
..

YAŞAMA VEDA…


Duygu yüklüyüm bu akşam, hüzünlüyüm,
Nedamet içindeyim, geçmişime ağlıyorum,
Ne yapsam boş, ne etsem boş, kadere bağlıyorum,
Oysa kaderimi kendim yarattım, onun için ağlıyorum.
..

Başladı Üniversite hevesi.
Şimdi okula veda gecesi.
Gençliğin zirve neşesi.
Hüzün ayrılık hecesi.

Kapandı, sınıf penceresi.
Yok okul, bu pazartesi.
..

bendeki gibi
gün gelir
bir dosttan
bir sevgiliden
ve hayattan
veda edilir
hiç yaşanmamışçasına
..

Yazarken ağlıyorum veda mektubunu
İstemsiz dökülür satırlara,
Düğümlenir boğazıma sözcükler
Dilim varmıyor elveda demeye
Yaz akşamlarının mehtaplı siması,
Düğün derneklerdeki neşeli cilvelerin geldi aklıma
Son sözcüğe yazamadım hiçbir şey
..

Bir veda öpücüğü, bir sevgi sözcüğü ile ayrıldık. Yüzün, gözün, dudakların o gün olduğu gibi hala aklımda sen gittekten sonra girdim ara sokaklar gibi parçalandı kalbim. Seninle geçtiğimiz sokakları yürüdüm, oturduğumuz yerlere oturdum, uzandğımız yatağa uzandım. Herşey hala öyle buran buram sen kokuyor ki, her yanımda görüyorum suretini. Kelimeler anlamsız nu gece, bursa bir yabancı geldi bana. Seninle anlam kazanan bu kenti terk ettiğin gün başladı gündüzün karanlığı.


20.05.2005 / 17:30 / ümit engin
..

Hata bu büyük hata
En cok sevdiğin anda
Elveda....
Büyük günahlara acık
Hayat okulunda
Yakaladığımız en güzel
Duygulara
..

Her beraberliğin bir sonu var
Bu gün yolculuğun veda saati
Uzaklarda da olsa sevdiklerim
Varlığın yeterdi kalbimin derininde
Şimdi veda saati
Eşyalar toplanmış
Beklenir uzaklara uçuşan nehir
..

Bir veda hikâyesiydik
Sen ve ben vardık
Bir de kırık kalplerimiz
Veda hikâyesiydik işte
Kısa ama efsane olan bir
Hikâyeydi bu
En büyük kahramanı
..

Büyüme çocuk!
Sen büyüdükçe annen baban ölüme yaklaşacak.
Annenin babanın kıymetini bil.
Onları canından çok sev, kırma.
Büyüyen insanlar kaybedince pişman olacak...

Büyüme çocuk!
..

Bu bir veda değil bilmelisin.
Bazen; başlamak için gitmelisin...
..

Ölüm meleğimi o kapıda duran?
O mu hızlı hızlı kapıya vuran
Kim o yanındaki adımı soran
Kimdir bu canıma mührünü vuran

Böyle gidiş olmaz tören yapsınlar
Bana anıt değil mezar kazsınlar
..

Uzaklardan bir hüzzamdı yüreğimi ağlatan,
Rüzgarın uğultusuna hıçkırıklarımdı karışan,
Umutsuz dermansız ayaklarımdı sana koşan
Esen poyrazla geldi veda haberin.
..

O son veda
Hala cınlıyor kulaklarımda
O son bakıs
Hep hatıralarımda

Ben senı karsılıksız sevdım
Ben sana yuregımı verdım
..

El ele vermiş veda
Yoktur
Veda tek elden ihanettir
Lakin elden hayır yoksa
Elveda der
Tüm mahcup diller.
Elveda
..

Bu dünya yalan dünya
Herşey olur bir baksana
Kimisi ölür vakti gelince
Bu dünya yalan dünya

Kimisi daha doğmadan
Veda eder dünyaya
..

Kurumuş bir Eylül Yaprağıydı Veda,
Ayrılmış yüreklerde.
Ayrı’ydı işte her şey..
…El’di O artık El olmuştu…

Eylül’ün Son’uydu Bu Sevdâ’nın Son’u..
Kurumuş dudaklarda..
..

Son şiirim
Bugün veda zamanı
Düşünceler aman vermiyor
Çıkmazlara girmiş akıl
Zorluyorda zorluyor
Acaba gitsem mi, kalsam mı
Mutlu etmekten usanmış
..