Anne rahmine veda edip geldim
Büyüleyici nidalarla karşılandım
Ninni çağımda, vedayla tanıştım
Veda acısıyla yaşamaya çalıştım
Veda ile yatıp, acı nidayla kalktım
Veda acılarının her çeşidini tattım
Ah ne çok karaymış benim bahtım
Veda acılarına dayanamadı tahtım
..
Her acılı nida, bir veda şarkısı
Her geçen an bir ibret levhası
Her mevsim, bir ibret tabelası
Her verilen selâ bir veda ilânı
Kar için için erir, dağa veda eder
Toprak kaya anasını elveda eder
Su ana rahmi toprağa veda eder
Her canlı ana rahmine veda eder
..
Bakıp gördüm ki her gün ay ile güneş vedalaşıyor
Akşam Güneş Ay’a, sabah Ay Güneş’e veda ediyor
Gün günlere, ay aylara, yıl yıllara hep veda ediyor
Madem bu kadar veda hak, insan niye nida ediyor
Veliler ne diyor, dünya ve dünyalıklar fanidir diyor
Ömür gelip geçiyor vadesi gelenler de veda ediyor
Bayram veda hak olmasaydı veda eder miydi Nebi
Hey ahbap sen de kabullen etme vedaya nida emi
..
Canlılar tatlı nidayla gelir bu aleme
Veda acılarıyla yoğrulurlar hayatta
Acı bir nidayla, veda eder bu aleme
O böyle yaratmış bu aleme kime ne
Her veda sonucu, akar gözden yaşlar
Acı nidayla sağa sola savrulur başlar
Veda acısıyla kavrulur yeşil yapraklar
Hazan olur, yemyeşil bağ ve bahçeler
..
Geliyor, yağmur yüklü bulutlar
Eğmiş başını aynı yöne ağaçlar
Direniyor, sanki sarı yapraklar
Rutubet kokuyor gri topraklar
Estikçe rüzgar sallanıyor dallar
Raks edip, öpüşüyor yapraklar
Veda türküleri söylüyor kuşlar
Yuvaya koşuyor tüm böcekler
..
