Veda Zamanı Şiiri - Selami Keskin

Dışarıda güneş ışığı o kadar parlak ki
Gülümsüyor sanki tüm canlılara
Sabah serinliğinde kuşlara yem verdim
Seslensem kuşlar da duyar belki

Sevdam inatçıdır benim sen kokarsın
Sararmış göç hazırlığında yapraklar
Satırlarımda sen varsan şiirlerim
Savrulup gider
Zaman zaman yükselen bir müzik sesi
Açmazlara sürükler beni.
Korona virüsü salgını gibi
Sinsi sinsi yayılan
Dumanı tüten bir sigara elimde
Yalnız bir kadının hüznü güvertedeki
Karaya vuracakmış gibi sanki
Elimi uzatsam tutardı..

Hadi bakalım hikâyemizi anlat
Dosta düşmana
Sevgi karnemiz oldukça kırıklarla dolu
Reçeteler yaz tedavi için
Çıkalım bu dar ve çukur yollardan
Sezgilerim karışık sana karşı
Bir kadının hikayesi çarpar yüreğinde
Geniş dalgalar halinde yayılan tedirginlikler
Ortaya dökülen hayıflanmalar
Sevgi yoksulusun anlaşılan
Sevmekse ahirete kadar olmalı
Meydan bırakmayalım
Çok keskin kopuşlara
Çocukken öyle yalnız değildik
Ama
Geçmişin yükünden kurtulmamız gerek
Ne sevdiğin belli
Ne de sevmediğin
Uykumuz derinleşiyor
Ve umursamıyoruz sevgimizi
Artırıyoruz gerginliğinizi
Teker teker koklasam mektuplarını
Hissetsem lavanta çiçeği kokusunu yeniden
Kurmaca dünyalar yaratıyorum belkide...

Bitmiyor keşkeler
Vedalaşmak diye birşey var
Demek ki fazla ciddiye almışım hayatı
Başıma ne geldiyse
Bükülmediğim için geldi
Bu yollardan çıkış yoksa
Artık veda zamanı....