Biliyorum; zaman denilen sonsuzluk ölecek bir gün
An geldiğinde yaşanacak ya; veda zamanı
Belki son nefes, belki de sürgün
Gözlerde fer kalmayacak; veda zamanı…
Burkulup ölecek yaşama hasret gözler
Son olsa da mis kokacak boşlukta ölen sözler
Alnımızda parlayacak hasretten sıcak terler
Ölüm bile mis kokacak; veda zamanı…
Kelimeler yetmez ki o an’ı anlatmaya
Kalemler yetişemez hicranları yazmaya
Bir kırık mızrap yeter yüreği kanatmaya
Silgiler silip atar geçmişi; veda zamanı…
Denizlerde dalgalar süzülecek diplere doğru
Bulutlar hasretlere gebe kalacak yıllara doğru
Martılar gam kervanı kuracak hiçliğe doğru
Güneş doğmaz olacak belki de; veda zamanı…
Metin Kaya İLHAN
TRABZON
15.12.2009
Kayıt Tarihi : 26.8.2010 12:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Metin Kaya İlhan](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/08/26/veda-zamani-20.jpg)
Kalemler yetişemez hicranları yazmaya
Bir kırık mızrap yeter yüreği kanatmaya
Silgiler silip atar geçmişi; veda zamanı…
Denizlerde dalgalar süzülecek diplere doğru
Bulutlar hasretlere gebe kalacak yıllara doğru
Martılar gam kervanı kuracak hiçliğe doğru
Güneş doğmaz olacak belki de; veda zamanı…
vedalar hep hüzün doludur,kutlarım yürek ve kalem sesiniz hep pırıl pırıl parlasın şair.
sevgiyle kalın e miiiiiiiiii
TÜM YORUMLAR (1)